கேரக்டர் 'அவுட்' அண்ணாஜி

நேர் வகிடு, நெற்றியில் ஜவ்வாதுப் பொட்டு, கையிலே தோல் பை, கலகலப்பான குரல் - இவை யாவும் 'அவுட்' அண்ணா ஜிக்கே உரிய அம்சங்கள்.
முன்பின் தெரியாதவர்களிடத் திலே கூட ரொம்ப நாள் பழகிய வனைப் போல் பேச ஆரம்பித்து விடுவான். புருடாக்களும் கப்சாக் களுமாய் உதிர்த்துத் தள்ளிவிடு வான். தன்னுடைய பொய்களைக் கேட்பவர்கள் நம்புவார்களா என்பதைப் பற்றி அவன் கவலைப் படுவதில்லை.
''நேற்றுதான் டில்லியிலிருந்து திரும்பி வந்தேன். போன இடத்தில் ஒரு வாரம் 'டிலே' ஆகிவிட்டது. இப்போதுதான் ப்ளேனில் மீனம்பாக்கம் வந்து இறங்கினேன். டாம் அண்டு டிக் கம்பெனி புரொப்ரைட்டரும் என்னோடு தான் விமானத்தில் வந்தார். அவர் காரிலேயே என்னையும் அழைத்து வந்துவிட்டார்'' என்று தன்னுடைய பிரதாபங்களை அவிழ்த்துவிடுவான்.
''டில்லியில் ஏன் டிலே?'' என்று நாம் அவனை கேட்க வேண்டிய தில்லை. அவனாகவே சொல் வான்.... ''டிஃபன்ஸ் மினிஸ்டர் வி.கே.மேனன் என் கிளாஸ்மேட் டாச்சே! தற்செயலா என்னைப் பார்த்துட்டார். 'ஹல்லோ அண்ணாஜி! எங்கே கவனிக்காமல் போறே? வா வீட்டுக்கு!' என்றார். அவரோ ஓல்ட் ஃப்ரண்ட்; டிஃபன்ஸ் மினிஸ்டர் வேற! எப்படித் தட்டறது? சரின்னு அவரோடு போக வேண்டியதாப் போச்சு! டீ கொடுத்தார். எனக்கு டீ பிடிக்காது. ஆனாலும், என்ன செய்யறது! குடிச்சு வெச்சேன்.
''வந்தது வந்தே... என்னோடு கெய்ரோவுக்கு வறயா, நாசரைப் பார்த்துட்டு வரலாம்னார். எனக் கும் நாசர் கிட்டே கொஞ்சம் வேலை இருந்தது. சரின்னு புறப் பட்டுட்டேன்.''
''நாசர் கிட்டே உனக்கென்ன வேலை?''
''ஒரு பிஸினஸ் விஷயமாதான்! நாசரிடம் அஸ்வான், 'டாம் கான்ட்ராக்ட்' கேட்டிருந்தேன். 'சூயஸ் தகராறு தீரட்டும்; அப்புறம் சொல்றேன்'னு சொல்லியிருந்தாரு. கெய்ரோவுக்குப் போய்விட்டு இண்டியாவுக்குத் திரும்பினேன். பாம்பேயில் இறங்கி டெஸ்ட் மாட்சைப் பார்த்துட்டு கார் ஏறப் போறேன்... கிரிக்கெட் பிளேயர் கண்டிராக்டர் இல்லே கண்டிராக்டர், அவன் என்னைப் பார்த்துட்டான். 'செஞ்சுரி போட்டேனே, பார்த்தயா அண்ணாஜி?'ன் னான். கையைப் பிடிச்சுக் குலுக்கினான். 'பிளேன்லே ஏதோ அகாமடேஷன் தகராறு. கொஞ்சம் இடம் பிடிச்சுக் கொடுக்க முடியுமா?'ன்னான். சரின்னு ஏர் இண்டியாவுக்கு டெலிபோன் பண்ணினேன். என்குயரி கர்ள் மிஸ்.கல்பனா தன்னோட ஸ்வீட் வாய்ஸ்லே 'என்ன வேணும்?'னா. 'அண்ணாஜி'ன்னேன். அவ்வளவுதான்... 'ஹல்லோ! அண்ணாஜியா? உங்க லெதர் பாக் இங்கே இருக்குது. மறந்து வெச்சுட்டுப் போயிட்டீங்க. வந்து வாங்கிட்டுப் போங்கோ'ன்னா.
உடனே காரில் புறப்பட்டுப் போய் அந்த சிந்தி கர்ள் கிட்டே பையை வாங்கிண்டேன். என் பிசினஸே அதுலதானே இருக்குது?
''அண்ணாஜி! நீங்க ஒரு 'மொபைல் மல்டிபிளைட் பிஸினஸ் இன்ஸ்டிடி யூஷன்'னு அவ எனக்கு ஒரு அட்சதையைப் போட்டாள். கிறிஸ்மஸ் பிரசன்ட்டுக்குதான் அடிபோடறாங்கறது எனக்குப் புரியாதா? சாக்லெட் டின்னை வாங்கிப் போட்டுட்டு, கண்டிராக்ட ருக்கும் ஒரு ஸீட் புக் பண்ணிக் கொடுத்துட்டு வந்தேன்.''
அண்ணாஜி இப்படி அளந்து கொண்டேயிருப்பான். பம்பாய், கல்கத்தா, டில்லி, லண்டன், சௌத் ஆப்பிரிக்கா என எல்லா இடங்களிலும் தனக்கு பிஸினஸ் இருப்பதாகவும், எல்லா இடங்களிலும் எல்லாரையும் தெரியும் என்றும் சொல்வான்.
எல்லாம் ஒரே ஹம்பக்!

நன்றி : விகடன் பொக்கிஷம் (24.1.1960)