வியாழன், டிசம்பர் 04, 2008


கேரக்டர் 'டவாலி' ரங்கசாமி
வா ஸார்! எங்கே ஸார் ரொம்ப நாளாக் காணோம்? கலெக்டரையா பாக்கணும்? தாராளமாப் போய் பாரு ஸார். முன்னே மாதிரியா இப்பவெல்லாம்? இன்னா இருந்தாலும் அந்தக் காலம்போல வராது ஸார்! எத்தினி கலெக்டருங் களைப் பாத்திருப்பேன்... நெல்சன் துரை, ஸ்டோன் துரை, எமர்சன் துரை, நார்ட்டன் துரை, ஆலிவ் துரை...
எம்டன் குண்டு போட்டான் பாரு ஸார், அப்ப எமர்சன் துரை குதிரை மேலே பரங்கிமலைக்குப் போறான்; நான் தொரை சானி அம்மாளை இட்டுக் கினு பங்களூருக்குப் போறேன். ஏன்? நாய்க்குட்டி புடிச்சாற. தொரைசானி அம்மாளுக்கு எம் மேலே உசிரு ஸார். 'ரங்ஸாம்... ரங் ஸாம்'னு ஓயாம கூப்பிட்டுக் கிட்டேயிருக்கும். என்னைத் தொட்டுத் தொட்டுப் பேசும். 'ஓல்ட்மேன்'னு எங்கிட்டே ஒரு பிரியம் ஸார் அதுக்கு. அவ்வளவுதான்!
இப்பக் காலம் மாறிப் போச்சு ஸார்! வெள்ளைக் காரன் இருந்தவரைக்கும் தான் ஸார் இந்த டவாலிங்க ளுக்கு ரெஷ்பெக்ட்! இப்ப ஜிப்பா போட்டுக்கிணு 'ஈஜி'யா கலெக்டரா வந்துட றாங்க. கலெக்டரும் ஜிப்பா, குமாஸ்தாவும் ஜிப்பா, பாக்க வரவங் களும் ஜிப்பா... ஆனை, குதிரை எல்லாம் ஒண்ணாயிட்டுதே ஸார்! உடுப்புக்கு ஒரு மரியாதை வாணாம்?
பஞ்சம் வந்தது பார் ஸார், பஞ்சம்... அப்ப ஆலிவ் தொரைதான் கலெக்டர். அவன் ஒரு கெடுபிடி ஆள். பங்கா இழுக் கணும்பான். 'என்னா மேன் பட்டன்ஸூக் குப் பாலிஷ் போடலே?'ம்பான். எடுத்த துக்கெல்லாம் ஆட்பூட் இம்பான்! நான் பயந்துக்கமாட்டேன். 'நீ போடா கொரங்கு மூஞ்சி'னு தமிழ்லே திட்டிப் புடுவேன். அவனுக்கு என்னா ஸார் புரியப்போவுது?
ஒருநாள் சொல்றான் ஸார், இங்கிலீஸ்ல தான்... 'இந்த லெட்டரைக் கொண்டு போய் ஜோன்ஸ் தெரு ரோஸ் கிட்டே குடுத்துட்டு வா'ன்னு! பிரிச்சுப் பாக்க றேன், லவ் லெட்டரு! முடியாதுன்ட்டேன். என் டூட்டி இதுவா ஸார்? இவன் இன்னா செய்யமுடியும் என்னை!
ரோஸ் யார் தெரியுமா... ஆங்கிலோ இண்டியன்ஸ் பொண்ணு சார். இவனுக்கு வயசு பிப்டி ஆவுது. பாவம், அது ஸ்டூடண்ட்ஸ் பொண்ணு ஸார்! இவனுக்கு இன்னா ஸார் அதுங்கிட்டே லவ்வு? கிளியாட்டமா தொரைசானி இருக்கச்சே!
நான் முடியாதுன்னேன் பாரு, அவ்ளோதான், கரம் வச்சிக்கினான். அண்ணிக்கிலேருந்து எம்மேல பாஞ்சுக்கிட்டேயிருந்தான்.
ஒரு நாளு தொரை லேட்டா ஆபீசுக்கு வந்தான். நான் என்னா செஞ்சேன், அவன் மேஜைலேருந்து ஒரு சிகரெட்டை எடுத்து ஊதிக் கினு இருந்தேன். இத்தப் பாத்துக் கினே வந்துட்டான். அவ்ளோ தான்... 'டேய்! உன்னை ஒன் மன்த் ஸஸ்பெண்ட் பண்ணியிருக்கேன்'னான். சரின்னு வூட்டுக்குப் போயிட் டேன். பத்து நாள் கூட ஆவல்லே... தொரை கார்லே வந்து நிக்கறான். பைலு ஏதோ ஆப்படலே. தேடிப் தேடிப் பாத்திருக்கான். இந்த ரங்க சாமி இல்லாமே எந்தத் தொரை குப்பை கொட்ட முடியும்? ஒழிஞ்சு போறான்னு போய் எடுத்துக் குடுத்தேன். 'நோ ஸஸ்பெண்ட்! நாளைலேர்ந்து வேலைக்கு வரலாம்'னான். அப்புறம்தான் ஸார் போனேன்.
இப்ப இன்னா ஸார் டவாலி வேலை! அப்பப் பாக்கணும்... எடுத்ததுக்கெல்லாம் துட்டுதான்! நார்ட்டன் துரை கப்பல் ஏறச்சே எனக்கு ஒரு வெள்ளி சாஸரும் கப்பும் குடுத்துட்டுப் போனான். 'டேய், ரங்ஸாம்! சீமைக்கு எங்கூட வரியா?'னு கூப்ட்டான். இவன் களுக்குத்தான் வேறே வழியில்லே. நாட்டை வுட்டு நாடு வந்தாங்க. நான் போவனா?
முன்னே துரையைப் பார்த் துட்டு வெளியே வரவங்கள்ளாம் அனாவஷ்யமா ஒரு ரூபாயைத் தூக்கி எறிவாங்க ஸார்! இப்ப எல்லாம் போச்சு. ஒரு நாளைக் கெல்லாம் அம்பது பைசா கூடத் தேறல்லே. நீ உள்ளே போய் வா, ஸார்! இப்பத்தான் கண்டவங் கள்ளாம் நுழையறான்களே... அட, நீ போ ஸார்! உன்னைச் சொல்லல்லே!
நன்றி : விகடன் பொக்கிஷம் (28.2.1960)

கருத்துகள் இல்லை: