கேரக்டர் 'ஜம்பம்' சாரதாம்பாள்
''சங்கரா!'' - சாரதாம் பாளின் கம்பீரமான குரல் கேட்டு, சமையல் கட்டிலிருந்த சங்கரன் ஒரு டம்ளர் சாத்துக் குடி ஜூஸூடன் ஓடி வந்தான்.
''இந்த டிரைவர் ஸ்டுடிபேகரை எடுத் துண்டு எங்கடா தொலைஞ்சான்? 'ரோமியோ'வை எங்கே காணோம்... ரெண்டு நாளா அதுக்கு உடம்பே சரியாயில்லையே? மணி எட்டாகப் போகிறதே... சாமளா இன்னும் மாடி யிலே தூங்கிண்டு இருக் காளா? டான்ஸ் வாத்தி யார் வந்து எத்தனை நாழியா காத்திண்டிருப் பார்? அவளுக்கு 'பெட் காபி' கொடுத்து எழுந் திருக்கச் சொல்லுடா! டெலிபோன் மணி அடிக்கிறது பாரு; எடுத்து யாருன்னு கேட் டுட்டுப் போ!''
''வெடர்னரி டாக்டர் வீட்டிலேருந்து டிரைவர்தான் பேசறாம்மா! 'ரோமியோ'வை டாக்டர் கிட்டே காட்டினானாம். அதுக்கு 'த்ரோட்'லே ஏதோ டிரபிளாம். நாலு நாளைக்கு அது 'ரெஸ்ட்' எடுத்துக்கணுமாம். அதிகமா குரைக்கக் கூடாதாம்!'' என்றான் சங்கரன்.
''உடம்பு சரியில்லாம இருக்கிறபோது பாவம், அதை ஏண்டா அழைச்சுண்டு போனான்? போன் பண்ணினா, டாக்டரே இங்கே வந்துட்டுப் போறார். சரி, அவனை சீக்கிரம் வரச்சொல்லு. 'ஷாப்பிங்' போகணும்!''
சாரதாம்பாள் மூச்சுவிடாமல் பேசி விட்டு, சங்கரனிடமிருந்து சாத்துக்குடி ஜூஸை வாங்கி நாசூக்காக அருந்தினாள். பிறகு இரண்டு மாத்திரைகளை எடுத்து வாயில் போட்டுக்கொண்டாள். அப்புறம் சாவகாசமாக ஒரு சோபாவில் உட்கார்ந்து கொண்டு, தன் இடது கை வைர வளையல் களை ஒரு தடவை பட்டுப் புடவையின் தலைப்பால் துடைத்துவிட்டுக் கொண்டே, விரல்களிலுள்ள மோதிரங்களைத் திருப்பித் திருப்பி அழகு பார்த்துக் கொண்டாள்.
தான் அந்த வீட்டில் கால் எடுத்து வைத்த பிறகுதான் தன் கணவருக்கு அதிர்ஷ்டம் ஏற்பட்டதென்பது அவள் நினைப்பு. அந்தப் பெருமை அவள் பேச்சில் எப்போதும் மிதந்துகொண்டேயிருக்கும் வெளியிலே போனால் தன் 'ஜம்பம்'தான்! யாரைப் பார்த்தாலும் தன் குழந்தைகளின் பிரதாபம்தான். சங்கீதக் கச்சேரிக்குப் போனால், அமெரிக்காவில் இருக்கும் தன் சின்னப் பிள்ளையைப் பற்றிப் பக்கத்தில் இருக்கும் அம்மாளிடம் 'போர்' அடிப்பாள். தன் பெண்ணை மணந்துகொள்ள ஐ.ஏ.எஸ் பையன்கள் 'க்யூ' நிற்பதாக சொல்லுவாள்.
அட்வகேட் கோர்ட்டுக்குப் புறப்பட்டுக்கொண்டு இருந்தார். ''நாளைக்கு கல்கத்தா போகணும். டிக்கட் புக் பண்ணியாச்சு. அப்புறம் கேஸ் கீஸ்னு சொல்லா தீங்கோ...''
கல்கத்தாவில் அவள் தங்கை பெண்ணுக்குக் கலியாணம். கலியாணத்தில் எல்லோரும் சாரதாம்பாளையே வந்து வந்து விசாரித்துக்கொண்டிருந்தார்கள். ''என்ன மாமி! சௌக்கியமா?'' என்று கேட்டவர்களுக்கெல்லாம் ''எனக்கு இந்த கல்கத்தா க்ளை மேட்டே ஒத்துக்கலை. கலியாணம் முடிஞ்சதும் மெட்ராஸூக்குப் பறந்துடுவேன்'' என்று பதில் சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்.
''வெயிலே தாங்கமாட்டேங்கறது. போன வருஷம் ஊட்டிக்குப் போயி ருந்தேன். அதுக்கு முன் வருஷம் கொடைக்கானல். இந்த வருஷம் சிம்லா போகணும்னு சொல்லிண் டிருக்கேன். அவரானால் டார்ஜி லிங் போகலாங்கறார்...''
''நாயை வேற தனியா விட்டுட்டு வந்திருக்கேன். அதுக்கு உடம்பு எப்படி இருக்கோன்னு ஒரே கவலையாயிருக்கு. 'பிளேன்'லேயே போயிடலாம்னு பார்த்தா, டாக்டர் என்னை பிளேன் டிராவல் பண்ணக்கூடாதுன்னு கண்டிப்பா சொல்லியிருக்கார். எனக்குப் பிளட் பிரஷரோன்னோ!''
''இந்த டிரைவர் ஸ்டுடிபேகரை எடுத் துண்டு எங்கடா தொலைஞ்சான்? 'ரோமியோ'வை எங்கே காணோம்... ரெண்டு நாளா அதுக்கு உடம்பே சரியாயில்லையே? மணி எட்டாகப் போகிறதே... சாமளா இன்னும் மாடி யிலே தூங்கிண்டு இருக் காளா? டான்ஸ் வாத்தி யார் வந்து எத்தனை நாழியா காத்திண்டிருப் பார்? அவளுக்கு 'பெட் காபி' கொடுத்து எழுந் திருக்கச் சொல்லுடா! டெலிபோன் மணி அடிக்கிறது பாரு; எடுத்து யாருன்னு கேட் டுட்டுப் போ!''
''வெடர்னரி டாக்டர் வீட்டிலேருந்து டிரைவர்தான் பேசறாம்மா! 'ரோமியோ'வை டாக்டர் கிட்டே காட்டினானாம். அதுக்கு 'த்ரோட்'லே ஏதோ டிரபிளாம். நாலு நாளைக்கு அது 'ரெஸ்ட்' எடுத்துக்கணுமாம். அதிகமா குரைக்கக் கூடாதாம்!'' என்றான் சங்கரன்.
''உடம்பு சரியில்லாம இருக்கிறபோது பாவம், அதை ஏண்டா அழைச்சுண்டு போனான்? போன் பண்ணினா, டாக்டரே இங்கே வந்துட்டுப் போறார். சரி, அவனை சீக்கிரம் வரச்சொல்லு. 'ஷாப்பிங்' போகணும்!''
சாரதாம்பாள் மூச்சுவிடாமல் பேசி விட்டு, சங்கரனிடமிருந்து சாத்துக்குடி ஜூஸை வாங்கி நாசூக்காக அருந்தினாள். பிறகு இரண்டு மாத்திரைகளை எடுத்து வாயில் போட்டுக்கொண்டாள். அப்புறம் சாவகாசமாக ஒரு சோபாவில் உட்கார்ந்து கொண்டு, தன் இடது கை வைர வளையல் களை ஒரு தடவை பட்டுப் புடவையின் தலைப்பால் துடைத்துவிட்டுக் கொண்டே, விரல்களிலுள்ள மோதிரங்களைத் திருப்பித் திருப்பி அழகு பார்த்துக் கொண்டாள்.
தான் அந்த வீட்டில் கால் எடுத்து வைத்த பிறகுதான் தன் கணவருக்கு அதிர்ஷ்டம் ஏற்பட்டதென்பது அவள் நினைப்பு. அந்தப் பெருமை அவள் பேச்சில் எப்போதும் மிதந்துகொண்டேயிருக்கும் வெளியிலே போனால் தன் 'ஜம்பம்'தான்! யாரைப் பார்த்தாலும் தன் குழந்தைகளின் பிரதாபம்தான். சங்கீதக் கச்சேரிக்குப் போனால், அமெரிக்காவில் இருக்கும் தன் சின்னப் பிள்ளையைப் பற்றிப் பக்கத்தில் இருக்கும் அம்மாளிடம் 'போர்' அடிப்பாள். தன் பெண்ணை மணந்துகொள்ள ஐ.ஏ.எஸ் பையன்கள் 'க்யூ' நிற்பதாக சொல்லுவாள்.
அட்வகேட் கோர்ட்டுக்குப் புறப்பட்டுக்கொண்டு இருந்தார். ''நாளைக்கு கல்கத்தா போகணும். டிக்கட் புக் பண்ணியாச்சு. அப்புறம் கேஸ் கீஸ்னு சொல்லா தீங்கோ...''
கல்கத்தாவில் அவள் தங்கை பெண்ணுக்குக் கலியாணம். கலியாணத்தில் எல்லோரும் சாரதாம்பாளையே வந்து வந்து விசாரித்துக்கொண்டிருந்தார்கள். ''என்ன மாமி! சௌக்கியமா?'' என்று கேட்டவர்களுக்கெல்லாம் ''எனக்கு இந்த கல்கத்தா க்ளை மேட்டே ஒத்துக்கலை. கலியாணம் முடிஞ்சதும் மெட்ராஸூக்குப் பறந்துடுவேன்'' என்று பதில் சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்.
''வெயிலே தாங்கமாட்டேங்கறது. போன வருஷம் ஊட்டிக்குப் போயி ருந்தேன். அதுக்கு முன் வருஷம் கொடைக்கானல். இந்த வருஷம் சிம்லா போகணும்னு சொல்லிண் டிருக்கேன். அவரானால் டார்ஜி லிங் போகலாங்கறார்...''
''நாயை வேற தனியா விட்டுட்டு வந்திருக்கேன். அதுக்கு உடம்பு எப்படி இருக்கோன்னு ஒரே கவலையாயிருக்கு. 'பிளேன்'லேயே போயிடலாம்னு பார்த்தா, டாக்டர் என்னை பிளேன் டிராவல் பண்ணக்கூடாதுன்னு கண்டிப்பா சொல்லியிருக்கார். எனக்குப் பிளட் பிரஷரோன்னோ!''
நன்றி : விகடன் பொக்கிஷம் (6.3.1960)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக